Eλάχιστη Δομή [Ελένη Κοκκίνη/Νιόβη Φωτεινού]

Πρώτα απ’ όλα, θα λέγαμε πως κατασκευάσαμε μια ελάχιστη δομή κατοίκισης για έναν τουρίστα στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για δύο κυλίνδρους, τον έναν μέσα στον άλλον, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα στοιχειώδη που χρειάζεται ένας τουρίστας, δηλαδή ένα κρεβάτι, που ταυτόχρονα λειτουργεί και ως τραπέζι, μία καρέκλα και χώρο για την αποθήκευση των προσωπικών του

αντικειμένων. Επιπλέον, η κατασκευή αυτή έχει τη μορφή ρόδας ώστε να μπορεί να μεταφέρεται εύκολα σειρώμενη για παράδειγμα από ένα ποδήλατο. Ειδικότερα, όταν ο τουρίστας είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι ή καθισμένος στο γραφείο, με τη βοήθεια του διάφανου θόλου, βρίσκεται σε αλλιλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, βλέπει τ’ αστέρια το βράδυ, ανριλαμβάνεται τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών, παρακολουθεί από μέσα το τοπίο που έχει επισκεφθεί και καταγράφει τις εμπειρίες του. Επομένως, θα μπορούσαμε να πούμε πως η συγκεκριμένη κατασκευή προορίζεται για ‘βιωματικό τουρισμό’.

        Συμπληρωματικά, οι διαστάσεις της ρόδας και η οργάνωση του εσωτερικού χώρου ανταποκρίνονται σε ένα άτομο. Άρα μιλάμε για έναν άνθρωπο που επιθυμεί για λίγες ή πολλές μέρες να απομακρυνθεί από τον πολύ κόσμο, να ησυχάσει και να ζήσει το μέρος που διάλεξε. Επιπλέον, η ελάχιστη δομή συνιστάται για ανοιξιάτικους ή καλοκαιρινούς μήνες, δεδομένου ότι απουσιάζει ένα σύστημα θέρμανσης και ότι δεν είναι φτιαγμένη για να ανταποκρίνεται σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.  Όσον αφορά το μέρος στο οποίο τοποθετείται η δομή μας, αυτό αλλάζει ανάλογα με τον προορισμόκάθε φορά του τουρίστα. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τέσσερις τόπους: την παραλία της Αγ. Παρασκευής στα Σύβοτα, το εξωτερικό χώρο του καταφυγίου Φλαμπούρι στην Πάρνηθα, τα πρώην Βασιλικά Κτήματα Τατοίου και τον Λόφο του Φιλοπάππου στην Αθήνα. Και στις 4 παραπάνω περιπτώσεις η πρόσβαση γίνεται εύκολα μέσω δρόμου, διότι η ρόδα μας δεν μπορεί αλλιώς να μετακινηθεί.

        Τέλος, σχετικά με την υλικότητα της δομής θα λέγαμε πως περιλαμβάνει ελαφριά μέταλλα και ελαφρύ/λεπτό πλαστικό καθώς περιβάλλεται από γερή σαμπρέλα. Στόχος είναι το μικρότερο δυνατό βάρος, αφού η ρόδα σέρνεται από έναν ποδηλάτη, αλλά και μία στοιχειώδη ανθεκτικότητα.